“ဓမၼစၾကာမွာ ဇာတိ = ပဋိသေႏၶေနရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏ ေဟာၾကားထားပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ရျခင္းကို ဘာျဖစ္လို႔ ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡသစၥာထဲ မထည့္တာလဲ။”
ဗုဒၶစာေပ ေလ့လာလိုက္စားေနတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ေမးပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ ခံစားရတဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ရဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡကို ဘုရားရွင္က ဒုကၡသစၥာထဲ ထည့္မေဟာတဲ့အတြက္ မွားမွားယြင္းယြင္း ယူဆမိမွာစိုးလို႔ ေမးရတာပါလို႔ ဆိုပါတယ္။
----------
ဟုတ္ပါတယ္ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ရျခင္း နဲ႔ သားဖြားရျခင္းကို ႀကီးမားတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၾကပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ဟာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ သခ်ႋဳင္းကုန္းကို သံုးခါ မ်က္ေစာင္းထိုးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေယာက္်ားေဖာင္စီး မိန္းမမီးေနတဲ့။ အသက္အႏၲရာယ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အေျခအေနလို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ဓမၼစၾကာမွာေတာ့ တိုက္႐ိုက္ေဟာထားတဲ့ ဒုကၡေတြထဲမွာ အက်ံဳး၀င္တဲ့အတြက္ ဒီဒုကၡေတြကို သီးျခားထည့္မေဟာတာလို႔ ယူဆရမယ္ ထင္ပါတယ္။
“ပဋိသေႏၶ တည္ေနရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ အိုရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ နာရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ေသရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ မခ်စ္ေသာသူတို႔ႏွင့္ အတူေနရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ခ်စ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ လိုခ်င္ရာကို မရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ အက်ဥ္းအားျဖင့္ စြဲလမ္းရာ အာ႐ံုျဖစ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးတို႔သည္လည္း ဆင္းရဲကုန္၏။”
အေရးႀကီးတဲ့ ဒုကၡေတြကို ေရတြက္ျပၿပီး က်န္တဲ့ ဒုကၡေတြကိုေတာ့ ခႏၶဒုကၡထဲ ထည့္သြင္းေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။ “အက်ဥ္းအားျဖင့္ စြဲလမ္းရာ အာ႐ံုျဖစ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးတို႔သည္လည္း ဆင္းရဲကုန္၏”လို႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ဆင္းရဲဆင္းရဲ ခႏၶာရလို႔ ဆင္းရဲရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ကိုယ္၀န္ေဆာင္ျခင္း နဲ႔ သားဖြားရျခင္းဟာ ေရွာင္လို႔ရတဲ့ ဒုကၡေတြ၊ ေလွ်ာ့လို႔ရတဲ့ ဒုကၡေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒုကၡသစၥာရယ္လို႔ သီးျခား ထည့္မေဟာတာလို႔ ယူဆႏိုင္ပါတယ္။
----------
ဒီဒုကၡႏွစ္မ်ိဳးကို ဓမၼစၾကာမွာ သီးျခား ထည့္မေဟာေပမယ့္ သံယုတ္ပါဠိေတာ္မွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ သီးျခားဆင္းရဲ (အာေ၀ဏိကဒုကၡ)လို႔ နာမည္တပ္ၿပီး ေဟာၾကားထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ “အာေ၀ဏိကဒုကၡသုတ္” (မာတုဂါမသံယုတ္၊ သဠာယတန၀ဂၢသံယုတ္၊ သံယုတၱနိကာယ္)မွာ ေဟာထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
“ရဟန္းတို႔ မာတုဂါမ၏ သီးျခားျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ဤငါးမ်ိဳးတို႔တည္း။ အဘယ္ငါးမ်ိဳး တို႔နည္း။
- မာတုဂါမသည္ ေယာက္်ားတို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ယင္းဆင္းရဲတို႔ကို သီးသန္႔ခံစားရ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ မာတုဂါမသည္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္လွ်င္ လင္အိမ္သို႔ လိုက္သြားရ၏။ ေဆြမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ ခြဲခြာ ေနရ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤကား မာတုဂါမ၏ ပဌမ သီးျခားဆင္းရဲတည္း၊ မာတုဂါမသည္ ေယာက္်ားတို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ယင္းဆင္းရဲကို သီးသန္႔ခံစားရ၏။
- ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား မာတုဂါမသည္ ဥတုလာရ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤကား မာတုဂါမ၏ ဒုတိယ သီးျခား ဆင္းရဲတည္း၊ မာတုဂါမသည္ ေယာက္်ားတို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ယင္းဆင္းရဲကို သီးသန္႔ ခံစားရ၏။
- ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား မာတုဂါမသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤကား မာတုဂါမ၏ တတိယ သီးျခား ဆင္းရဲတည္း၊ မာတုဂါမသည္ ေယာက္်ားတို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ယင္းဆင္းရဲကို သီးသန္႔ ခံစားရ၏။
- ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား မာတုဂါမသည္ သားဖြားရ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤကား မာတုဂါမ၏ စတုတၳ သီးျခား ဆင္းရဲတည္း၊ မာတုဂါမသည္ ေယာက္်ားတို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ယင္းဆင္းရဲကို သီးသန္႔ ခံစားရ၏။
- ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား မာတုဂါမသည္ ေယာက္်ား၏ အလုပ္အေကြ်း အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤကား မာတုဂါမ၏ ပဉၥမ သီးျခားဆင္းရဲတည္း၊ မာတုဂါမသည္ ေယာက္်ားတို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ယင္းဆင္းရဲကို သီးသန္႔ခံစားရ၏။
ရဟန္းတို႔ မာတုဂါမ၏ သီးျခားျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲတို႔ကား ဤငါးပါးတို႔တည္း။ မာတုဂါမသည္ ေယာက္်ားတို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ ယင္းဆင္းရဲကို သီးျခားခံစားရ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။”
အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ သီးျခားဆိုတဲ့ ဒီဒုကၡေတြဟာ သုတ္ေတာ္ကို ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ေခတ္ကာလတုန္းက အိႏၵိယမွာ ရွိခဲ့တဲ့ ေယဘုယ် အမွန္တရားေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။
:)
ရွင္အာစာရ
Picture from (20 Jun 11):
http://fineartamerica.com/featured/abstract-woman-norman-engel.html
