သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ..လာမဲ႔ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔ေလးက ဘာေန႔လဲ?
သိျပီးသားပါ..ခ်စ္သူမ်ားေန႔ေလ.လို႔ မွတ္မွတ္ရရရွိစြာ ေျဖၾကမွာပဲေနာ္..
ဒါဆိုဒီေန႔ေလးကေကာဟင္?
ဧကရီေမးလိုက္မွ သူငယ္ခ်င္းတို႔ ျပကၡဒိန္ေလး ဆီ မ်က္လံုးေရာက္သြားျပီမလား.?
အင္းးးးးးဒီေန႔ ေဖၚေဖၚ၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ေလလို႔ သူငယ္ခ်င္းတို႕ၿပန္ေျဖမွာသိေနတယ္..
ေဟာဒါဆို မနက္ဖန္ကေကာ..ဘာေန႔လဲ..မွတ္ေကာမွတ္မိၾကပါ႔မလားဟင္?
တကယ္ဆို တို႔မ်ား ျမန္ျပည္ၾကီးလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႔ၾကီးရေအာင္ တို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားပင္လံုစာခ်ဴပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ေန႔ေပါ႔။
ျပည္ေထာင္စုေန႔ၾကီးေလ..(၆၄)နွစ္ေျမွာက္ခဲ႔ပါျပီ မေမ႔အပ္တဲ႔ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ၾကီးေနာေန႔ေလးနဲ႔ပါတ္သက္တဲ႔
ဧကရီဖတ္မိေလ႔လာထားသမ်ွေလးေတြျပန္မ်ွေ၀ ေပးလိုက္တယ္ေနာ္။ဖတ္ၾကည္႔ျပီး သမိုင္း၀င္ပံုေလးေတြေကာ
အမွတ္တရ သိမ္းထားလိုက္ၾကပါလို႔္။
ဒီပံုေလးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္ စာခ်ဳပ္ခ်ုပ္ရာမွာ ပါ၀င္ၾကတဲ႔ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႔ ပံုပါ။
ဒါက ယခုလက္ရွိသမိုင္း၀င္ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ႔တဲ႔ အထိမ္းအမွတ္ေက်ာက္တိုင္ၾကီးပါ။
ဒါက သမိုင္း၀င္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ၾကီးပါ။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုအျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အပါအ၀င္ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား နွင္႔ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား ရဲ႔ အမွတ္တရပံုေလးပါ။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခဲ႔ေသာ ၁၉၄၇ခုနွစ္ေဖၚေဖၚ၀ါရီလ၁၂ ရက္ေန႔က ပင္လံုေက်ာက္တိုင္ၾကီးပံုပါ။
ထိုေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အမွတ္တရ ပံုေလးေတြပါ။
သမိုင္းဝင္ပင္လံုစာခ်ဳပ္
ဒါက ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုရာမွာပါ၀င္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႔ နာမည္ေတြပါ။
ဒီပံုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ေလးကို ေရာက္ခဲ႔စဥ္က ပံုေလးပါ။
သမိုင္းဝင္ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ား။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကုိဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလက္မွတ္ေရးထိုးေနတဲ႔ပံုပါ။
ၿဗိတိသၽွတို႔လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရးကို အႏွစ္ ၇၀ မၽွကာလပတ္လုံး အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံ ႀကိဳးပမ္းရာ၌ လြင္ျပင္သားႏွင့္ ေတာင္တန္းသားတို႔ တစ္ႀကိမ္မၽွ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ဖူးသည္ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ၾကရာတြင္ တိုင္းရင္းသားအားလုံး ညီညြတ္ခဲ့သည္။ ေသြးစည္းပူးေပါင္း၍ ဂ်ပန္ကို တြန္းထုတ္နိုင္ခဲ့သည္။
ဂ်ပန္တို႔လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ လြတ္လပ္ေရးကို ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းသည့္အခါတြင္လည္း လြင္ျပင္သား၊ ေတာင္တန္းသား မခြဲျခားပဲ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ေသြးစည္းမွုကို ရွာႀကံခဲ့ၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို ေမၽွာ္မွန္းနိုင္သည့္အခါသို႔ပင္ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ ၿဗိတိသၽွနယ္ခ်ဲ႕တို႔သည္ ေတာင္တန္းသားမ်ားအား မိမိတို႔လက္ေအာက္မွ မလြတ္ေစလိုေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္တန္းသားမ်ားအား အမ်ိဳးမ်ိဳး နားလွည့္ခဲ့ၾကသည္။
၁၉၄၆-ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလအတြင္း ေရႊတိဂုံဘုရား ကုန္းေတာ္ အလယ္ပစၥယံ၌ က်င္းပေသာ ဖဆပလညီလာခံႀကီးက ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈတြင္ တိုင္းရင္းသားအားလုံး လက္တြဲ၍ ေဆာင္ရြက္ၿပီးလၽွင္ အတူတကြ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စုနိုင္ငံ ထူေထာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ထိုဆုံးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း ျဖစ္ေျမာက္နိုင္ရန္ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည္။
ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္း ဗဟိုခ်က္တြင္ရွိေသာ ပင္လုံၿမိဳ႕ကေလးတြင္ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား ညီလာခံကို ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလအတြင္းမွာပင္ က်င္းပခဲ့ရာ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ သခင္ႏု၊ ဦးဘဂ်မ္းႏွင့္ မန္းဘခုိင္တို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ၿဗိတိသၽွနယ္ခ်ဲ႕တို႔၏ ဝါဒျဖန႔္မွုေၾကာင့္ ေတြေဝနားေယာင္ေနေသာ ရွမ္းအမ်ိဳးသားမ်ားအား ျပတ္ျပတ္သားသား ရွင္းလင္း ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ေတာ္အဖြဲ႕သည့္ ၿဗိတိန္နိုင္ငံသို႔ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ သြားေရာက္ အေရးဆိုၾကရာ ျပည္မႀကီးေရာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားပါ လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။ ၿဗိတိသၽွတို႔ကမူ ျပည္မႀကီးကိုသာ လြတ္လပ္ေရးေပးၿပီးလၽွင္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကို ဆက္လက္ သိမ္းပိုက္ထားရန္ အႀကံအစည္ရွိခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ကမူ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား မပါေသာ လြတ္လပ္ေရးသည္ ျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ အဓိပၸာယ္မရွိေသာ လြတ္လပ္ေရး ျဖစ္သျဖင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကို ျပည္မႀကီးႏွင့္တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ အေရးဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ႏွင့္ ၿဗိတိသၽွအစိုးရတို႔ ဗိလပ္၍ ေဆြးေႏြးေနစဥ္ ၿဗိတိသၽွနယ္ခ်ဲ႕တို႔က ျမန္မာနိုင္ငံ၍ ေတာင္တန္းသားမ်ား ႏွင့္ လြင္ျပင္သားမ်ား အေစးမကပ္ၾကသေယာင္ ဝါဒျဖန႔္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္ ေတာင္တန္း ေဒသမ်ားသို႔ သြားေရာက္ကာ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးေရးကို ေဟာေျပာလွုံ႔ေဆာ္ခဲ့ၾကသည္။
ဗိလပ္တြင္ ေဆြးေႏြးလ်က္ရွိေသာ လြတ္လပ္ေရးကိစၥတြင္ ၿဗိတိသၽွတို႔က ပရိယာယ္သုံးကာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားက ျပည္မႀကီးႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ သေဘာတူပါက ျပည္မႀကီးေရာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားပါ တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးေပးမည္၊ ျပည္မႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား ပူးေပါင္းေရးကို ေတာင္တန္းသားမ်ားက ယင္းတို႔ဘာသာ ဆုံးျဖတ္ပါေစဟု ေျပာဆိုၿပီးလၽွင္ ယင္းသေဘာတရပ္ သက္ဝင္ေသာ ေအာင္ဆန္း အက္တလီ စာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားသည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ ဆိုက္ေရာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ပင္လုံညီလာခံႀကီးသို႔ တက္ေရာက္၍ ျပည္မႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသ ပူးေပါင္းေရးကို ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၁ ရက္ေန႔ညေနတြင္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ညီညြတ္မႈကို ရရွိခဲ့သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁၀ နာရီအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသ ကိုယ္စားလွယ္ (၂၁)ဦးတို႔သည္ တိုင္းရင္းသား ေသြးစည္းမွု အေဆာက္အအုံကို တည္ေဆာက္ေပးသည့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားက ျပည္မႀကီးႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ သေဘာတူညီေသာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႀကီးကို လက္မွတ္ေရးထိုးၾကသည္။ ယင္းသို႔ တစ္ျပည္ေထာင္လုံးရွိ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ၏ ေသြးစည္းညီညြတ္မွုကို ျပသနိုင္ခဲ့ေသာ ထိုေန႔ကို ''ျပည္ေထာင္စုေန႔'' ဟူ၍ ေခၚေဝၚသမုတ္ခဲ့သည္မွာ ယေန႔အထိ ျဖစ္သည္။
ၿဗိတိသၽွအစိုးရသည္လည္း ျပည္မႀကီးေရာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားပါ တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ သေဘာတူညီ ရေလသည္။ ဤသို႔လၽွင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးကို ထိုေန႔တြင္ အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ့သျဖင့္ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားတိုင္း မေမ့ေလ်ာ့အပ္ေသာ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္တစ္ခု ျဖစ္လာသည္။
ျပည္ေထာင္စုေန႔သဘင္ကို က်င္းပသည့္အခါ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ နာဂ၊ ကယား၊ ဆလုံစေသာ ျပည္နယ္အသီးသီးမွ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားကို ဖိတ္ၾကား တက္ေရာက္ေစသည္။ ထိုဧည့္သည္ေတာ္မ်ားကလည္း မိမိတို႔၏ ယဥ္ေက်းမွု အကမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ဧည့္ခံၾကသည္။
၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွစတင္၍ ထူးျခားခ်က္မွာ ျပည္ေထာင္စု အလံေတာ္ကို အလွည့္က်ရာ ျပည္နယ္အသီးသီးမွ ျပည္ေထာင္စုေန႔သဘင္ က်င္းပခ်ိန္အမီ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔အေရာက္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ယူေစျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုႏွစ္တြင္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုတို႔ ပူးေပါင္းေသြးစည္းရာ ပင္လုံၿမိဳ႕မွ ျပည္ေထာင္စုအလံေတာ္ကို ျပည္ေထာင္စုေန႔အမီ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔အေရာက္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ယူလာၿပီးလၽွင္ နိုင္ငံေတာ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လက္သို႔ ေပးအပ္ခဲ့သည္။
ကိုးကား..wikimyanmar
သိျပီးသားပါ..ခ်စ္သူမ်ားေန႔ေလ.လို႔ မွတ္မွတ္ရရရွိစြာ ေျဖၾကမွာပဲေနာ္..
ဒါဆိုဒီေန႔ေလးကေကာဟင္?
ဧကရီေမးလိုက္မွ သူငယ္ခ်င္းတို႔ ျပကၡဒိန္ေလး ဆီ မ်က္လံုးေရာက္သြားျပီမလား.?
အင္းးးးးးဒီေန႔ ေဖၚေဖၚ၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ေလလို႔ သူငယ္ခ်င္းတို႕ၿပန္ေျဖမွာသိေနတယ္..
ေဟာဒါဆို မနက္ဖန္ကေကာ..ဘာေန႔လဲ..မွတ္ေကာမွတ္မိၾကပါ႔မလားဟင္?
တကယ္ဆို တို႔မ်ား ျမန္ျပည္ၾကီးလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႔ၾကီးရေအာင္ တို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားပင္လံုစာခ်ဴပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ေန႔ေပါ႔။
ျပည္ေထာင္စုေန႔ၾကီးေလ..(၆၄)နွစ္ေျမွာက္ခဲ႔ပါျပီ မေမ႔အပ္တဲ႔ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ၾကီးေနာေန႔ေလးနဲ႔ပါတ္သက္တဲ႔
ဧကရီဖတ္မိေလ႔လာထားသမ်ွေလးေတြျပန္မ်ွေ၀ ေပးလိုက္တယ္ေနာ္။ဖတ္ၾကည္႔ျပီး သမိုင္း၀င္ပံုေလးေတြေကာ
အမွတ္တရ သိမ္းထားလိုက္ၾကပါလို႔္။
ဒီပံုေလးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္ စာခ်ဳပ္ခ်ုပ္ရာမွာ ပါ၀င္ၾကတဲ႔ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႔ ပံုပါ။
ဒါက ယခုလက္ရွိသမိုင္း၀င္ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ႔တဲ႔ အထိမ္းအမွတ္ေက်ာက္တိုင္ၾကီးပါ။
ဒါက သမိုင္း၀င္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ၾကီးပါ။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုအျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အပါအ၀င္ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား နွင္႔ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား ရဲ႔ အမွတ္တရပံုေလးပါ။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခဲ႔ေသာ ၁၉၄၇ခုနွစ္ေဖၚေဖၚ၀ါရီလ၁၂ ရက္ေန႔က ပင္လံုေက်ာက္တိုင္ၾကီးပံုပါ။
ထိုေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အမွတ္တရ ပံုေလးေတြပါ။
သမိုင္းဝင္ပင္လံုစာခ်ဳပ္
ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ (ပုံ) ေအာင္ဆန္း ၁၂-၂-၄၇ | |||
ကခ်င္ေကာ္မတီ (ပုံ) ဆမားဒူး၀ါးဆင္၀ါးေနာင္ ျမစ္ႀကီးနား | (ပုံ) ေဇာ္ရစ္ ျမစ္ႀကီးနား | (ပုံ) ဒိန္ရတန္ ျမစ္ႀကီးနား | (ပုံ) ေဇာ္လ ဗန္းေမာ္ |
(ပုံ) ေဇာ္လြန္း ဗန္းေမာ္ | (ပုံ) လဗန္းဂေရာင္း ဗန္းေမာ္ | ||
ခ်င္းေကာ္မတီ (ပုံ) ဦးလႊာမႈန္း ေအတီအမ္။ အုိင္တီအက္(စ္)အမ္၊ ဖလမ္း။ | (ပုံ) ဦးေသာင္ဇာခပ္ေအတီအမ္၊ တီးတိန္။ | (ပုံ) ဦးကြယ္မန္းေအတီအမ္၊ ဟားခါး။ | |
ရွမ္းေကာ္မတီ (ပုံ) ခြန္ပန္းစိန္ ေတာင္ပုိင္းစပ္ဖလုံ | (ပုံ) စဝ္ေရႊသိုက္ ေညာင္ေရႊစပ္ဖလုံ | (ပုံ) စပ္ဟုံဖ ေျမာက္ပုိင္းသိႏၷီစပ္ဖလုံ | (ပုံ) စပ္ႏြံ လဲခ်ားစပ္ဖလုံ |
(ပုံ) စပ္စံထြန္း မုိင္းပြန္စပ္ဖလုံ | (ပုံ) စပ္ထန္းေအး သာမုိင္းခမ္းစပ္ဖလုံ | (ပုံ) ဦးျဖဴ သထုံစပ္ဖလုံ၏ ကုိယ္စားလွယ္ | (ပုံ) ခြန္းဖုံး ေျမာက္ပုိင္းသိႏၷီ |
(ပုံ) ဦးတင္ဧ | (ပုံ) ဦးထြန္းျမင့္ | (ပုံ) ဦးၾကာပု | (ပုံ) ဦးခြန္ေစာ |
(ပုံ) စပ္ရစ္ဖ | (ပုံ) ဦးခြန္ထီး |
ဒါက ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုရာမွာပါ၀င္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႔ နာမည္ေတြပါ။
ဒီပံုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေတာင္ၾကီးျမိဳ႔ေလးကို ေရာက္ခဲ႔စဥ္က ပံုေလးပါ။
သမိုင္းဝင္ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ား။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္
ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီမွ အဖြဲ႕၀င္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ စပ္ဖမ်ားအားလုံးတုိ႔အျပင္ ရွမ္းျပည္ နယ္မ်ား၊ ကခ်င္ေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသတို႔မွ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားတုိ႔ တက္ေရာက္ၾကေသာ ပင္လုံၿမိဳ႕တြင္က်င္းပသည့္ အစည္းအေ၀းႀကီးတရပ္တြင္ ...ၾကားျဖတ္ျမန္မာအစုိးရႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပူးေပါင္းျခင္းအားျဖင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းတုိ႔သည္လြတ္လပ္ေရးကို ပုိမုိ၍ လွ်င္ျမန္စြာ ရရွိလိမ့္မည္ဟု အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္သူ အဖြဲ႕၀င္တုိ႔သည္ ကန္႔ကြက္သူမရွိဘဲ ေအာက္ပါအတုိင္း သေဘာတူညီၾကေလသည္။- (၁)ေတာင္တန္းသားမ်ား စည္းလုံးညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႕ (တစညဖ) ၏ ႀကိဳးကုိင္အဖြဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံခ်က္အရ ေတာင္တန္းသားမ်ား၏ ကုိယ္စားလွယ္တဦးကို ဘုရင္ခံကေရြးခ်ယ္၍ နယ္စပ္ေဒသမ်ားကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ဘုရင္ခံ၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ ခန္႔ထားရမည္။
- (၂)ဤအတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ ဌာနလက္ကိုင္မရွိ ေကာင္စီ၀င္တဦးအျဖစ္ခန္႔ထား၍ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ျပည္ပကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ထုံးနည္းဥပေဒအရ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ၏ အာဏာလက္ေအာက္သုိ႔ ေရာက္ရွိသည့္နည္းတူ နယ္စပ္ေဒသကိစၥမ်ားကိုလည္း အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာေအာက္သုိ႔ ေရာက္ရွိေစရမည္။ ဤနည္းလမ္းမ်ားအတုိင္း နယ္စပ္ ေဒသဆုိင္ရာ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္အား အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာကုိ ေပးအပ္ရမည္။
- (၃)အဆုိပါအတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ကုိ၎ႏွင့္လူမ်ဳိးခ်င္းမတူေသာဒုတိယအတုိင္ပင္ခံႏွစ္ဦးကကူညီေစရမည္။ေရွးဦးစြာ ဒုတိယအတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ႏွစ္ဦးတုိ႔သည္၎တုိ႔အသီးသီးသက္ဆုိင္သည့္နယ္မ်ား ၏ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ရန္ျဖစ္၍ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္မွာ အျခား နယ္စပ္ေဒသအားလုံးတုိ႔၏ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔သည္ ထုံးနည္းဥပေဒအရ တြဲဖက္ တာ၀န္ ယူရသည့္မူအတုိင္း ရြက္ေဆာင္ေစရမည္။
- (၄)အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္သည္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ အဖြဲ႕၀င္လူႀကီးအေနျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ တဦးတည္းေသာ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပါ၀င္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒုတိယအတုိင္ပင္ခံ ပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေဆြးေႏြးၾကသည့္အခါ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ တက္ေရာက္ႏုိင္ခြင့္ရွိေစရမည္။
- (၅)အထက္တြင္ သေဘာတူညီသည့္အတုိင္း ဘုရင္ခံ၏အမႈေဆာင္ေကာင္စီကုိ တုိးခ်ဲ႕မည္ျဖ စ္ေသာ္လည္း နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ယခုခံစားေနရေသာ ကုိယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ ္ေရးကို မည္သည့္ နည္းႏွင့္မဆုိ တစုံတရာလက္လြတ္ေစရန္ အဆုိပါေကာင္စီက ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိေစရ။နယ္စပ္ေဒသမ်ားအတြက္နယ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရာခုိင္ႏႈန္း အျပည့္ ရွိေစရမည္ဟူေသာမူကုိ သေဘာတူညီၾကသည္။
- (၆)ပူးေပါင္းထားၿပီးသည့္ ျမန္မာျပည္အတြင္း သီးသန္႔ ကခ်င္ျပည္နယ္တခုနယ္နိမိတ္သတ္မွတ္၍ တည္ေထာင္ရန္ ျပႆနာမွာ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္က ဆုံးျဖတ္ရန္ျဖစ္ေသာ္လည္းဤကဲ့သုိ႔
- (၇)နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္သူနယ္သားတုိ႔သည္ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခံမ်ားအျဖစ္ အသိ အမွတ္ျပဳထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားတုိ႔ကုိ ခံစားႏုိင္ခြင့္ရွိေစရမည္။
- (၈)ဤစာခ်ဳပ္တြင္ သေဘာတူၾကသည့္ အစီအစဥ္မွာ ပေဒသရာဇ္ ရွမ္းျပည္နယ္ နယ္ေျမစုတြင္ ယခု အပ္ႏွင္းထားၿပီးေသာ ဘ႑ာေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ထိခုိက္ျခင္း မရွိေစရန္။
- (၉)ဤစာခ်ဳပ္တြင္သေဘာတူညီၾကသည့္အစီအစဥ္မွာျမန္မာျပည္အခြန္ေတာ္ေငြမ်ားမွကခ်င္ ေတာင္တန္းနယ္မ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းနယ္မ်ားကရသင့္ရထုိက္ေသာဘ႑ာေရးအကူအညီကို
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကုိဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလက္မွတ္ေရးထိုးေနတဲ႔ပံုပါ။
သမိုင္း
ျမန္မာ့သမိုင္း တစ္ေလၽွာက္လုံး၌ အေနာ္ရထာ၊ ဘုရင့္ေနာင္၊ အေလာင္းမင္းတရား ဤမင္းသုံးပါး လက္ထက္တြင္သာ ျမန္မာတနိုင္ငံလုံး တစ္ေပါင္းတစ္စည္းတည္း ရွိခဲ့ဖူသည္။ ၿဗိတိသၽွအစိုးရ လက္ေအာက္တြင္မူ တိုင္းရင္းသားမ်ားအား ခြဲျခားအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ၿဗိတိသၽွတို႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပရိယာယ္ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီး မရွိပဲ ေသြးကြဲမႈပင္ ရွိခဲ့သည္။ၿဗိတိသၽွတို႔လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရးကို အႏွစ္ ၇၀ မၽွကာလပတ္လုံး အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံ ႀကိဳးပမ္းရာ၌ လြင္ျပင္သားႏွင့္ ေတာင္တန္းသားတို႔ တစ္ႀကိမ္မၽွ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ဖူးသည္ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ၾကရာတြင္ တိုင္းရင္းသားအားလုံး ညီညြတ္ခဲ့သည္။ ေသြးစည္းပူးေပါင္း၍ ဂ်ပန္ကို တြန္းထုတ္နိုင္ခဲ့သည္။
ဂ်ပန္တို႔လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ လြတ္လပ္ေရးကို ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းသည့္အခါတြင္လည္း လြင္ျပင္သား၊ ေတာင္တန္းသား မခြဲျခားပဲ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ေသြးစည္းမွုကို ရွာႀကံခဲ့ၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို ေမၽွာ္မွန္းနိုင္သည့္အခါသို႔ပင္ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ ၿဗိတိသၽွနယ္ခ်ဲ႕တို႔သည္ ေတာင္တန္းသားမ်ားအား မိမိတို႔လက္ေအာက္မွ မလြတ္ေစလိုေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္တန္းသားမ်ားအား အမ်ိဳးမ်ိဳး နားလွည့္ခဲ့ၾကသည္။
၁၉၄၆-ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလအတြင္း ေရႊတိဂုံဘုရား ကုန္းေတာ္ အလယ္ပစၥယံ၌ က်င္းပေသာ ဖဆပလညီလာခံႀကီးက ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈတြင္ တိုင္းရင္းသားအားလုံး လက္တြဲ၍ ေဆာင္ရြက္ၿပီးလၽွင္ အတူတကြ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စုနိုင္ငံ ထူေထာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ထိုဆုံးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း ျဖစ္ေျမာက္နိုင္ရန္ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည္။
ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္း ဗဟိုခ်က္တြင္ရွိေသာ ပင္လုံၿမိဳ႕ကေလးတြင္ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား ညီလာခံကို ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလအတြင္းမွာပင္ က်င္းပခဲ့ရာ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ သခင္ႏု၊ ဦးဘဂ်မ္းႏွင့္ မန္းဘခုိင္တို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ၿဗိတိသၽွနယ္ခ်ဲ႕တို႔၏ ဝါဒျဖန႔္မွုေၾကာင့္ ေတြေဝနားေယာင္ေနေသာ ရွမ္းအမ်ိဳးသားမ်ားအား ျပတ္ျပတ္သားသား ရွင္းလင္း ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ေတာ္အဖြဲ႕သည့္ ၿဗိတိန္နိုင္ငံသို႔ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ သြားေရာက္ အေရးဆိုၾကရာ ျပည္မႀကီးေရာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားပါ လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။ ၿဗိတိသၽွတို႔ကမူ ျပည္မႀကီးကိုသာ လြတ္လပ္ေရးေပးၿပီးလၽွင္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကို ဆက္လက္ သိမ္းပိုက္ထားရန္ အႀကံအစည္ရွိခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ကမူ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား မပါေသာ လြတ္လပ္ေရးသည္ ျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ အဓိပၸာယ္မရွိေသာ လြတ္လပ္ေရး ျဖစ္သျဖင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကို ျပည္မႀကီးႏွင့္တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ အေရးဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ႏွင့္ ၿဗိတိသၽွအစိုးရတို႔ ဗိလပ္၍ ေဆြးေႏြးေနစဥ္ ၿဗိတိသၽွနယ္ခ်ဲ႕တို႔က ျမန္မာနိုင္ငံ၍ ေတာင္တန္းသားမ်ား ႏွင့္ လြင္ျပင္သားမ်ား အေစးမကပ္ၾကသေယာင္ ဝါဒျဖန႔္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္ ေတာင္တန္း ေဒသမ်ားသို႔ သြားေရာက္ကာ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးေရးကို ေဟာေျပာလွုံ႔ေဆာ္ခဲ့ၾကသည္။
ဗိလပ္တြင္ ေဆြးေႏြးလ်က္ရွိေသာ လြတ္လပ္ေရးကိစၥတြင္ ၿဗိတိသၽွတို႔က ပရိယာယ္သုံးကာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားက ျပည္မႀကီးႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ သေဘာတူပါက ျပည္မႀကီးေရာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားပါ တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးေပးမည္၊ ျပည္မႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား ပူးေပါင္းေရးကို ေတာင္တန္းသားမ်ားက ယင္းတို႔ဘာသာ ဆုံးျဖတ္ပါေစဟု ေျပာဆိုၿပီးလၽွင္ ယင္းသေဘာတရပ္ သက္ဝင္ေသာ ေအာင္ဆန္း အက္တလီ စာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားသည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ ဆိုက္ေရာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ပင္လုံညီလာခံႀကီးသို႔ တက္ေရာက္၍ ျပည္မႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသ ပူးေပါင္းေရးကို ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၁ ရက္ေန႔ညေနတြင္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ညီညြတ္မႈကို ရရွိခဲ့သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁၀ နာရီအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသ ကိုယ္စားလွယ္ (၂၁)ဦးတို႔သည္ တိုင္းရင္းသား ေသြးစည္းမွု အေဆာက္အအုံကို တည္ေဆာက္ေပးသည့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားက ျပည္မႀကီးႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ သေဘာတူညီေသာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႀကီးကို လက္မွတ္ေရးထိုးၾကသည္။ ယင္းသို႔ တစ္ျပည္ေထာင္လုံးရွိ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ၏ ေသြးစည္းညီညြတ္မွုကို ျပသနိုင္ခဲ့ေသာ ထိုေန႔ကို ''ျပည္ေထာင္စုေန႔'' ဟူ၍ ေခၚေဝၚသမုတ္ခဲ့သည္မွာ ယေန႔အထိ ျဖစ္သည္။
ၿဗိတိသၽွအစိုးရသည္လည္း ျပည္မႀကီးေရာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားပါ တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ သေဘာတူညီ ရေလသည္။ ဤသို႔လၽွင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးကို ထိုေန႔တြင္ အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ့သျဖင့္ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားတိုင္း မေမ့ေလ်ာ့အပ္ေသာ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္တစ္ခု ျဖစ္လာသည္။
အထိမ္းအမွတ္ပြဲမ်ား က်င္းပ
ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ကို ''ျပည္ေထာင္စုေန႔''ဟူ၍ ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ အစိုးရက အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ႐ုံးပိတ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။ ''ျပည္ေထာင္စုေန႔'' အခမ္းအနားကို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဆင္ယင္က်င္းပခဲ့သည္။ ၁၉၄၈ ႏွင့္ ၄၉ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ''ျပည္ေထာင္စုေန႔'' သဘင္ကို ပင္လုံၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့ၿပီးလၽွင္ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္မွစ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ျပည္ေထာင္စုေန႔သဘင္ကို က်င္းပသည့္အခါ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ နာဂ၊ ကယား၊ ဆလုံစေသာ ျပည္နယ္အသီးသီးမွ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားကို ဖိတ္ၾကား တက္ေရာက္ေစသည္။ ထိုဧည့္သည္ေတာ္မ်ားကလည္း မိမိတို႔၏ ယဥ္ေက်းမွု အကမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ဧည့္ခံၾကသည္။
၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွစတင္၍ ထူးျခားခ်က္မွာ ျပည္ေထာင္စု အလံေတာ္ကို အလွည့္က်ရာ ျပည္နယ္အသီးသီးမွ ျပည္ေထာင္စုေန႔သဘင္ က်င္းပခ်ိန္အမီ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔အေရာက္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ယူေစျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုႏွစ္တြင္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုတို႔ ပူးေပါင္းေသြးစည္းရာ ပင္လုံၿမိဳ႕မွ ျပည္ေထာင္စုအလံေတာ္ကို ျပည္ေထာင္စုေန႔အမီ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔အေရာက္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ယူလာၿပီးလၽွင္ နိုင္ငံေတာ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လက္သို႔ ေပးအပ္ခဲ့သည္။
ကိုးကား..wikimyanmar