ေမး။ ။ “ကေလးေတြ စည္းကမ္းမရွိလို႔ ေဒါသျဖစ္ရတာ ခဏခဏပဲ။ ကေလးဆိုေပမယ့္
စည္းကမ္းရွိဖို႔ လိုတယ္ မဟုတ္လား။ ကေလးေတြအေပၚ ေဒါသမျဖစ္ဘဲ ကေလးေတြ
စည္းကမ္းရွိေအာင္ ဘယ္လိုသြန္သင္ရမလဲ။”
:)
ရွင္အာစာရ
ေျဖ။ ။ “ကေလးေတြလည္း
စည္းကမ္းရွိဖို႔ လိုတာေပါ့။ တရားေသ တိက်တဲ့ နည္းလမ္းေတာ့ မရွိႏိုင္ပါဘူး။
ကေလးေတြဆိုေတာ့ . . . စည္းကမ္းက ဘာအတြက္ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ဘယ္လို
စည္းကမ္းလဲလို႔ ျပန္ေမးရပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုစည္းကမ္း ဘာစည္းကမ္းပဲျဖစ္ျဖစ္
ကေလး ျဖစ္ေနေတာ့ စည္းကမ္းကို နားလည္ဖို႔၊ စည္းကမ္းရဲ့ တန္ဖိုးကို
သိႏိုင္ဖုိ႔ အသိဥာဏ္ နည္းအံုးမယ္၊ ထိန္းခ်ဳပ္ရတဲ့ စည္းကမ္းမ်ိဳးအတြက္
ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း နည္းအံုးမယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးေတြအတြက္ ခၽြင္းခ်က္ေတာ့
ရွိသင့္ပါတယ္။ အျပည့္အ၀ မလိုက္နာႏိုင္လို႔ စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္မိတာမ်ိး
ဆိုရင္ေတာ့ ကေလးေတြကို သည္းခံခြင့္လႊတ္ရပါလိမ့္မယ္။ ကေလးေတြ နားလည္ေအာင္
ရွင္းျပဖို႔လိုသလို အျပည့္အ၀ မလိုက္နာႏိုင္ေသးရင္ အခ်ိန္ယူ
ေစာင့္ဆိုင္းဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။
ဘယ္လိုစည္းကမ္းလဲ ဆိုတဲ့
ျပန္လွန္ေမးခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ . . . ကေလးေတြ လိုက္နာရတဲ့
အိမ္တြင္းစည္းကမ္း ေက်ာင္းတြင္းစည္းကမ္းျဖစ္တယ္ ဆိုပါစို႔။ အဲ့ဒီလို
စည္းကမ္းဟာ ကေလးေတြရဲ့ ေကာင္းက်ိဳးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ
စည္းကမ္းကို ကေလးေတြ လိုက္နာရတယ္ ဆိုတာလည္း သူတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိရပါမယ္။
မလိုက္နာႏိုင္တဲ့ အခါမွာ လူႀကီးမိဘ ဆရာသမားက ငါခ်မွတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းကို
ဒင္းက မလိုက္နာရေကာင္းလားရယ္လို႔ စည္းကမ္းပ်က္တဲ့ ကေလးကို ေဒါသထြက္တာမ်ိး
မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ကိုယ့္အတၱက ေရွ႕တန္းေရာက္သြားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ကေလးေတြ အေလ့အက်င့္ေကာင္း ရေစခ်င္တဲ့ဆႏၵ ျပဌာန္းထားဖို႔ လိုပါတယ္။ အေလးအနက္
စဥ္းစားသင့္တာက . . . ကိုယ့္ေဒါသက ကေလးေတြ အေလ့အက်င့္ေကာင္းရဖို႔
အေထာက္အကူ ျဖစ္ပါသလား။
ေဒါသနဲ႔ ဟိန္းလိုက္ေဟာက္လိုက္လို႔၊
႐ိုက္လိုက္ႏွက္လိုက္လို႔ ကေလးက စည္းကမ္းလိုက္နာတယ္ ဆိုပါစို႔။
ရလဒ္တန္ဖိုးကို တြက္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ကိုယ့္ေဒါသေၾကာင့္ ကေလး
စည္းကမ္းလိုက္နာတာ ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးရွိသလဲ။ ဘယ္ေလာက္ ေရရွည္ခံမလဲ။
လိုလိုလားလား လိုက္နာတာေလာက္ေတာ့ တန္ဖိုးရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။ ေၾကာက္လို႔
လိုက္နာရတယ္ဆိုရင္ မေၾကာက္ရတဲ့ အခါ (ဥပမာ မျမင္ကြယ္ရာ)မွာ
စည္းကမ္းရွိႏိုင္ပါ့မလား။
စည္းကမ္းခ်မွတ္တဲ့သူကို ေၾကာက္လို႔
စည္းကမ္းလိုက္နာရတာထက္ စည္းကမ္းခ်မွတ္သူကို ယံုၾကည္တဲ့စိတ္၊ ေလးစားတဲ့စိတ္၊
အားကိုးတဲ့စိတ္၊ အထင္ႀကီးတဲ့စိတ္နဲ႔ လိုက္နာတာက ပိုေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္ကေလးက
ဘယ္သူ႔မွ ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ မေကာင္းပါဘူး။
ေနာက္တစ္ခုက ကေလးအေပၚ ေဒါသထြက္ျခင္းရဲ့ ဆိုးက်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါသေၾကာင့္
ကေလးရဲ့စိတ္မွာ ဒဏ္ရာရသြားႏိုင္ပါတယ္။ အေၾကာက္တရား
လႊမ္းမိုးသြားႏိုင္ပါတယ္။ ေဒါသထြက္တတ္တဲ့ အက်င့္က ကေလးဆီ
ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးဆိုတာ လူႀကီးဆီက သင္ယူတာ သဘာ၀ပါ။ ကေလးေတြ
ႀကီးလာရင္ . . . သူတို႔ငယ္ငယ္က ေဒါသထြက္ခံခဲ့ရတဲ့အတိုင္း . . .
သူတို႔ေအာက္က ကေလးေတြကို ျပန္ၿပီး ေဒါသထြက္ပါလိမ့္မယ္။ လူႀကီးဆိုတာ
ေဒါသထြက္ရတယ္၊ ဆူရတယ္၊ ႀကိမ္းရတယ္၊ ႐ိုက္ရႏွက္ရတယ္လို႔ ကေလးေတြ
သင္ယူမွတ္သားသြားရင္ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။
ကေလးေတြအေပၚမွာ
ေမတၱာထားႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ သူစိမ္းတရံေတြမွ မဟုတ္ဘဲ။ ကိုယ့္တပည့္
ကိုယ့္သားသမီး ကိုယ့္တူ ကိုယ့္ညီ ကိုယ့္ေမာင္ . . . ကိုနဲ႔
နီးကပ္ဆက္စပ္ေနသူေတြ၊ ကိုယ့္ကိုမွီခို ကိုယ့္ကိုအားကိုသူေတြ ျဖစ္ေနတာ . . .
ေမတၱာထားႏိုင္ရမွာေပါ့။”
ေမး။ ။ “စည္းကမ္းပ်က္တယ္ဆိုတာ . . . ေရွာင္ရန္ေဆာင္ရန္ေတြတင္ မကဘဲ မတန္မရာ ေတာင္းဆိုတာမ်ိုးလည္း . . . . .။”
ေျဖ။ ။ “သေဘာေပါက္ၿပီ။ ပစၥည္းအေကာင္းစား လိုခ်င္တာမ်ိဳး၊
အစားေကာင္းေကာင္း စားခ်င္တာမ်ိဳး၊ တစ္ဘက္သတ္ အသားစီး ရခ်င္တာမ်ိဳးကို
ဆိုလိုတာ မဟုတ္လား။ အကန္႔အသတ္ ရွိရမွာေပါ့။ ကေလးေတြအေပၚ ေမတၱာထားရမယ္ဆိုတာ
သူတို႔ေတာင္းဆိုသမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးရမယ္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆိုပါစို႔။
ကေလးက မူလတန္း။ အိုင္ဖုန္း ပူဆာတယ္။ ပူဆာတိုင္း ၀ယ္ေပးလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ။
လိုတာမရတဲ့အခါ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ စိတ္မေက်နပ္မႈကို ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္
ေလ့က်င့္ေပးရမွာေပါ့။ မိဘမို႔ ဆရာသမားမို႔ အရာရာ လိုက္ေလ်ာေပးေနတယ္ဆိုရင္
အက်င့္ဆိုး ရသြားမွာေပါ့။ ငယ္ဘ၀မွာ မိဘဆရာသမားက လိုက္ေလ်ာႏိုင္ေပမယ့္
အရြယ္ေရာက္လာရင္ ပတ္၀န္းက်င္က လိုက္ေလ်ာမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သံုးသင့္တာ
သံုးတတ္ဖို႔၊ စားသင့္တာ စားတတ္ဖို႔၊ သြားသင့္ရာ သြားတတ္ဖို႔ ေမတၱာနဲ႔
လမ္းညႊန္ေပးရမွာေပါ့။
ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ စည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္တာ
ျပန္စရရင္ . . . ႏွစ္ဘက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရတဲ့ ကစားနည္း တစ္ခုခုကို
ကစားခိုင္းတာဟာလည္း ကေလးေတြ စည္းကမ္းရွိေအာင္ သြန္သင္ဆုံးမျခင္း
တစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဆုေပးဒဏ္ေပးနည္း တစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ စည္းကမ္း
လိုက္နာတတ္ဖို႔တင္ မကဘဲ . . . တရားသျဖင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္တတ္ဖို႔၊ အႏိုင္အတြက္
အားထုတ္ဖို႔၊ ႐ႈံးခဲ့ရင္ အ႐ႈံးကို လက္ခံရင္ဆိုင္တတ္ဖို႔ အစရွိတဲ့
စ႐ိုက္ေကာင္းေတြ ရွိလာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။ စည္းကမ္းရွိဖို႔
ဆူပူႀကိမ္းေမာင္း ႐ိုက္ႏွက္ပုတ္ခတ္ၿပီး ဆံုးမတာထက္ အမ်ားႀကီး သာတဲ့နည္း
ျဖစ္ပါတယ္။ ကစားရင္းနဲ႔ ၿပိဳင္ဘက္ကို ညစ္ပတ္ၿပီး အႏိုင္ယူရာကေန အႏိုင္ရဖို႔
ညစ္ပတ္တဲ့အက်င့္ ပါမသြားေအာင္ေတာ့ ထိန္းကြပ္ဖို႔ လိုတာေပါ့။
လိုရင္းကေတာ့ . . . ေဒါသအဆိပ္အတြက္ ေျဖေဆးျဖစ္တဲ့ ေမတၱာတရား
ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္လုပ္ဖို႔နဲ႔ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး . . . နားလည္ေအာင္
ရွင္းျပျခင္းအားျဖင့္ ကေလးေတြ စည္းကမ္းရွိလာေအာင္ သြန္သင္ေပးဖုိ႔
အၾကံျပဳခ်င္တာပါ။ ကေလးရဲ့ စ႐ိုက္အေပၚ မူတည္ၿပီး နားလည္ေအာင္ရွင္းျပဖုိ႔
မလြယ္တာမ်ိဳးလည္း ၾကံဳရႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခဏခဏ
ေျပာေနရတာမ်ိဳးလည္း ရွိမွာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ . . . ကိုယ့္အတၱကို
ေရွ႕တန္းမတင္မိဖို႔နဲ႔ သူ႔တို႔ေကာင္းက်ိဳး ဦးတည္ထားႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။
:)
ရွင္အာစာရ
